بخشنامه 212/18310/ص مورخ 1402/10/03

مطابق بند 7 بخشنامه مورد شکایت; در صورتیکه دریافت خسارت تاخیر موضوع ماده 242 قانون مالیات های مستقیم و تبصره 6 ماده 17 قانون مالیات برارزش افزوده مصوب 1387 و ماده 8 قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب 1400 برای مودیان احراز شده است، مبالغ خسارت مذکور از جرایم قابل بخشش مربوط به دوره ها/ سال های مالیاتی مورد درخواست، حسب مورد کسر و سپس نسبت به بخشودگی جرایم اقدام گردد.

بنا به ادعای شاکی، مقرره مورد شکایت به طور کلی و بدون تفکیک قایل شدن نسبت به نوع خسارت، استرداد جرایم دریافتی و خسارت متعلقه بر مبنای مالیات من غیر حق را قابل کسر از جرایم قابل بخشش دانسته،که با این وجود ضمانت اجرای استرداد خسارت یک و نیم درصد مبالغ اضافه دریافتی از بابت اصل مالیات و جرایم متعلقه از بین خواهد رفت.

بر اساس دادنامه صدرالذکر، اطلاق مقرره فوق در فرضی که اصولا تمامی دریافتی از مودی، اضافه بوده و مودی تکلیفی به پرداخت مالیات نداشته و اصولا بحث بخشودگی جرایم موضوعیت ندارد، واجد ایراد است و تمامی دریافتی از مودی باید مسترد شود و هیچ گونه محاسبه جرایمی نباید صورت گیرد. بر همین اساس اطلاق بند 7 بخشنامه مورد شکایت خلاف قانون است و ابطال می شود.

مطلب فوق حاوی خلاصه رای است و لزوما منعکس کننده تمامی ابعاد مطروحه در دادنامه اصداری نیست.

برای دانلود بخشنامه اینجا کلیک کنید.