مدل های ارزش گذاری سهام
ارزش گذاری سهام (valuation) به‌معنای تخمین تقریبی ارزش واقعی شرکت از طریق بررسی پارامترهای مختلف می باشد. این ارزش گذاری می‌تواند به صورت مقایسه دارایی مورد نظر با دیگر دارایی‌ها باشد یا به صورت محاسبه ارزش فعلی آورده‌های آتی دارایی مورد نظر باشد. مدل های ارزش گذاری سهام بسیار متنوع هستند و در ادامه این مقاله هر یک را به طور کامل توضیح خواهیم داد.
سرمایه‌گذاران برای آگاهی از ارزش شرکت یا اوراق بهادار مورد نظر جهت سرمایه‌گذاری، و صاحبان کسب‌وکار برای شناخت ارزش فروش بنگاه خود، نیازمند ارزش‌گذاری هستند. این فرآیند به آنها کمک می‌کند تا تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند و بازدهی سرمایه‌گذاری یا فروش خود را به حداکثر برسانند.
در این مقاله از مرکز مالی اقتصادی همت تراز که در زمینه های خدمات مالیاتی از جمله : تهیه صورت های مالی شرکت ها، پایانه فروشگاهی و سامانه مودیان، دفاع از پرونده های مالیاتی و کاهش مالیات، تهیه صورت های مالی شرکت ها، مالیات بر ارزش افزوده فعالیت می کنند، تصمیم داریم درباره مدل های ارزش گذاری سهام صحبت کنیم. پس در ادامه با ما همراه باشید.
روش های ارزش گذاری سهام
به‌طور کلی، روش‌های ارزش‌گذاری به دو دسته تقسیم می‌شوند:
1- روش ارزش‌گذاری مطلق (مستقل)
در روش ارزش‌گذاری مطلق، ارزش‌گذاری سهام بر مبنای عوامل و فاکتورهای بنیادی شرکت انجام می شود و به آنها وابسته است. با این روش، اطلاعات مختلف بنیادی شرکت از جمله صورت‌های مالی، بررسی و تحلیل می‌شوند و بر سایر عوامل بنیادی شرکت مانند سود سهام، نرخ رشد، جریان‌های نقدی و ارزش دارایی‌های مشهود شرکت، تأکید می‌شود. در واقع این روش شامل تخمین ارزش ذاتی یک شرکت بدون مقایسه با سایر شرکت‌ها است.
برخی از روش‌های رایج ارزش‌گذاری مطلق عبارتند از:
- مدل تنزیل جریان نقدی (DCF)
ارزش فعلی جریان‌های نقدی آتی شرکت را تخمین می‌زند. برای انجام این کار، باید پیش‌بینی‌هایی از جریان‌های نقدی آتی شرکت، نرخ تنزیل و ارزش نهایی شرکت ایجاد کنید. جریان‌های نقدی آتی معمولاً شامل سود، سود سهام و سایر ورودی‌های نقدی میباشد که شرکت انتظار دارد در آینده ایجاد کند. نرخ تنزیل نرخی است که از آن برای تنزیل جریان‌های نقدی آتی به ارزش فعلی استفاده می‌گردد. این نرخ باید نرخ بازده مورد انتظار سرمایه‌گذاری را با توجه به ریسک شرکت منعکس کند. ارزش نهایی، ارزش شرکت در انتهای دوره پیش‌بینی است.
- مدل ارزش خالص دارایی‌ها (NAV)
این مدل ارزش دارایی‌های شرکت را منهای بدهی‌های آن تخمین می‌زند. این روش برای شرکت‌هایی که دارایی‌های قابل‌توجهی دارند و جریان نقدی ثابتی دارند، مانند شرکت‌های املاک و مستغلات، مفید است. برای محاسبه NAV، باید ارزش تمام دارایی‌های شرکت، مانند زمین، ساختمان‌ها و تجهیزات را جمع‌آوری کرد و سپس تمام بدهی‌های شرکت را از آن کم کرد.
- مدل تنزیل سود نقدی (DDM)
این مدل که با نام مدل رشد پایدار یا مدل گوردون نیز شناسایی می‌شود، بر اساس فرضیه‌ای ساده استوار است. این فرضیه می‌گوید ارزش واقعی یک سهم برابر با مجموع ارزش فعلی سودهای نقدی آینده‌ای است که به سهام‌داران پرداخت خواهد شد. این مدل زمانی قابل استفاده است که شرکت به طور منظم سود تقسیم کند و توزیع آن با سودآوری شرکت هماهنگ باشد. همچنین، ساختار شرکت باید به گونه‌ای باشد که هیچ سرمایه‌گذاری قادر به تغییر سیاست تقسیم سود نباشد.
۲-روش ارزش‌گذاری نسبی (قیاسی)
در ارزش‌گذاری به روش نسبی، وضعیت یک شرکت توسط تحلیل گران با وضعیت سایر شرکت‌ها مقایسه می‌شود. در این روش، ارزش ذاتی و واقعی یک شرکت به تنهایی، معیاری برای ارزش‌گذاری سهام شرکت نبوده و تحلیلگران با استفاده از ضریب و نسبت‌هایی که محاسبه می‌کنند، وضعیت یک شرکت را با سایر شرکت‌ها مقایسه می‌کنند. پرکاربردترین نسبت در این روش، نسبت P/E یا نسبت قیمت به سود محقق‌شده‌ی شرکت میباشد.
روش‌هایی که در دسته ارزش‌گذاری نسبی قرار می‌گیرند، به علت مفاهیم ساده و سهولت نحوه محاسباتی که برای تخمین ارزش سهام شرکت استفاده می‌شود، نسبت به روش‌های ارزش‌گذاری مطلق، مورد استفاده بیشتری قرارمی گیرند.
برخی از روش‌های رایج ارزش‌گذاری نسبی عبارتند از:
- نسبت قیمت به درآمد (P/E) :
یکی از روش‌های ارزش گذاری، ارزش گذاری سهام بر مبنای p/e است. این نسبت قیمت سهم را به سود هر سهم (EPS) تقسیم می‌کند. P/E به سرمایه‌گذاران می‌گوید که آنها مایلند چه مقدار برای هر سود کسب شده توسط شرکت بپردازند. P/E بالاتر نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاران حاضرند برای رشد آینده شرکت پول بیشتری پرداخت کنند.
- نسبت قیمت به ارزش دفتری (P/B) :
این نسبت قیمت سهم را به ارزش دفتری هر سهم تقسیم می‌کند. ارزش دفتری هر سهم برابر با دارایی‌های شرکت منهای بدهی‌های آن، تقسیم بر تعداد سهام‌های در گردش است. P/B بالاتر نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاران حاضرند برای دارایی‌های شرکت پول بیشتری پرداخت کنند.
- نسبت قیمت به جریان نقدی (P/CF) :
از دیگر نسبت‌های نسبی می‌توان به نسبت قیمت سهم به جریان نقدی اشاره کرد. (جریان نقدی، سود پیش از بهره ، مالیات و استهلاک است.)
چون جریان نقدی از سود خالص با ثبات‌تر است، لذا نسبت قیمت به جریان نقدی نیز در مقایسه با نسبت قیمت به سود هر سهم، از ثبات بیشتری برخوردار است.
خدمات مرکز مالی اقتصادی همت تراز
در زیر به نمونه ای از مهم ترین خدمات مرکز مالی اقتصادی همت تراز می پردازیم:
- مشاوره مالیاتی در اصفهان
- خدمات مالیاتی در اصفهان
- مشاور مالیات اصفهان
- حسابداری مالی در اصفهان
- موسسه مالیاتی در اصفهان
- مشاوره مالی در اصفهان
- شرکت حسابداری در اصفهان
- موسسه حسابداری در اصفهان
- موسسه حسابداری اصفهان
- موسسات حسابرسی اصفهان
- شرکت حسابداری اصفهان
- حسابداری در اصفهان
- شرکت حسابرسی اصفهان
- بهترین موسسه حسابداری در اصفهان
- موسسه حسابرسی در اصفهان
- حسابرسی در اصفهان
- خدمات حسابداری در اصفهان
- مشاوره حسابداری در اصفهان
- شرکت حسابداری در اصفهان
مرکز مالی اقتصادی همت تراز بهترین موسسه حسابداری در اصفهان با در اختیار داشتن متخصصین حوزه حسابرسی اقدام به ارائه خدمات آموزش حسابرسی نموده است.
نتیجه گیری
ارزش‌گذاری سهام شرکت‌ها، یکی از روش‌های مفید شناسایی سهام ارزشمند بازار است. کشف ارزش واقعی سهام، به روش‌های مختلفی قابل انجام است؛ لذا تحلیل گران با توجه به نوع فعالیت شرکت و هدف خود از کشف ارزش سهام، یکی از مدل‌ها را انتخاب کرده و ارزش‌گذاری را بر مبنای آن انجام می‌دهند.
مرکز مالی اقتصادی همت تراز با تحلیل گران و کارشناسان باتجربه با کشف ارزش سهام، فرصت‌های مناسب سرمایه‌گذاری را شناسایی کرده و از نتایج تحلیل در جهت سرمایه‌گذاری در برخی سهام و عدم‌سرمایه‌گذاری در برخی دیگر یا توصیه سرمایه‌گذاری به دیگران یاری رسان شرکت ها و بنگاه های اقتصادی میباشد.
تحلیل گران مرکز مالی اقتصادی همت تراز با استفاده از روش‌های مختلف، به تخمین ارزش واقعی سهام شرکت‌ها می‌پردازند و فرصت‌های سودآوری را شناسایی می‌کنند و برترین سهام را به متقاضیان معرفی می نمایند.
