دستورالعمل 200/99/523درتاریخ 1399/12/02
دستورالعمل 200/99/523درتاریخ 1399/12/02
حسابرسی مالیاتی پرونده های مربوط به فعالیت های مرتبط با قراردادهای شبکه مدیریت زنجیره تأمین و توزیع فرآورده های نفتی (برندینگ ها) و جایگاه های توزیع سوخت سنوات 1398 و 1399 اعلام شد.
پیرو دستورالعمل شماره 200/98/521 مورخ 1398/12/24 و فراخوان مشمولان مرحله هشتم اجرای نظام مالیات بر ارزش افزوده که بر اساس آن کلیه جایگاه‌داران سوخت (فرآورده‌های نفت و گاز) با هر حجم از درآمد و یا فروش کالا و ارائه خدمات که به موجب فراخوان های قبلی فراخوان نشده‌اند، از ابتدای سال 1399 مشمول اجرای قانون مالیات بر ارزش افزوده خواهند بود. با استناد به جزء (پ) بند (3) ماده(2) آیین‌نامه اجرایی بند (الف) تبصره (14) ماده واحده قانون بودجه سال 1399 کل کشور که پرداخت هزینه خدمات جایگاه‌های سوخت (بنزین، نفت گاز، نفت سفید، سوخت هوایی و گاز طبیعی فشرده (CNG) به روش حق العمل بوده و میزان هزینه خدمات (حق العمل) جایگاه های مذکور توسط کارگروهی متشکل از وزارت نفت، سازمان حمایت از تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان و سازمان برنامه و بودجه کشور تعیین و به تصویب هیات وزیران می رسد، حق‌العمل اعلام شده توسط کارگروه مذکور ملاک عمل برای تعیین مأخذ مشمول مالیات بر عملکرد و مالیات بر ارزش افزوده سال 1399 برای فعالیت‌های مرتبط با قراردادهای شبکه مدیریت زنجیره تأمین و توزیع فرآورده های نفتی (برندینگ‌ها) و جایگاه های توزیع سوخت بوده که مراتب متعاقباً اعلام خواهد شد.
در خصوص مأخذ مشمول مالیات بر عملکرد و مالیات بر ارزش افزوده اشخاص مزبور برای سال 1398، از آنجایی‌که بهای خرید و فروش فرآورده‌های نفتی فوق‌الذکر توسط مراجع ذی‌صلاح تعیین و برای اجرا به تمامی شرکت‌های فعال در شبکه مدیریت زنجیره تأمین و توزیع فرآورده‌های نفتی ابلاغ میشود و هیچ یک از عوامل شبکه مزبور مجاز به دخل و تصرف در قیمت‌های تعیین شده نمی‌باشند، بنابراین فارغ از شکل ظاهری روابط فی‌مابین شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران، شرکت‌های شبکه مدیریت تأمین و توزیع فرآورده‌های نفتی (برندینگ‌ها)، جایگاه‌های توزیع سوخت، چگونگی صدور اسناد درآمدی و ثبت آنها در دفاتر قانونی و نحوه ارائه گزارش معاملات مذکور از طریق سامانه معاملات فصلی سازمان امور مالیاتی کشور، به جهت قطعی بودن حاشیه سود ناویژه و یا حق‌الزحمه توزیع فرآورده‌های مزبور برای فعالان اقتصادی شبکه مورد بحث و تعیین آن توسط شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران، ادارات امور مالیاتی و مراجع حل اختلاف مالیاتی به هنگام رسیدگی به پرونده‌های مالیاتی مودیان موصوف حتی در مواردی که اسناد و مدارک حسابداری موید انجام خرید و فروش فرآورده‌های فوق الذکر می‌باشد، موظف هستند صرفاً مابه‌التفاوت خرید و فروش و یا کارمزد دریافتی بابت توزیع و فروش فرآورده‌های مذکور را به عنوان درآمد و حسب مورد مأخذ مشمول مالیات بر ارزش افزوده لحاظ نمایند.
حسابرسان مالیاتی برای تعیین درآمد مشمول مالیات عملکرد سال های 1398 و 1399 مودیان مذکور، می‌بایست به استثنای بهای فرآورده های نفتی تحویلی، تمامی هزینه‌های ابرازی مودی را با رعایت مفاد مواد (147)، (148) و(149) قانون مالیات های مستقیم از درآمد حق العمل کاری کسر نمایند.
متذکر میشود مالیات و عوارض ارزش افزوده مندرج در بهای سوخت به عنوان اعتبار مالیاتی شرکت‌های شبکه مدیریت زنجیره تأمین و توزیع فرآورده‌های نفتی (برندینگ ها) و جایگاه‌های توزیع سوخت قابل پذیرش نبوده و مالیات بر ارزش افزوده پرداختی بابت خرید سایر کالاها و خدمات مشمول از مودیان نظام مالیات بر ارزش افزوده با رعایت مقررات به عنوان اعتبار مالیاتی قابل پذیرش خواهد بود.
——————————————–توضیحات در مورد بخشنامه صادره ———–
مرکز مالی اقتصادی همت تراز ارائه دهنده جدیدترین بخشنامه های مالی و مالیاتی می باشد، با مابروز باشید. برای ارتباط با ما کافی است اینجا کلیک کنید.
در سال های اخیر، شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران با ایجاد شبکه مدیریت زنجیره تامین و توزیع فرآورده های نفتی موسوم به برندینگ ، عرصه فرآورده های نفتی شامل بنزین ، سوخت هوایی، نفت سفید و نفت گاز به مصرف کنندگان نهایی را به شرکت های فعال در شبکه مذکور واگذار نموده و به دنبال آن شرکت های شبکه به صورت مستقیم از طریق جایگاه های اختصاصی خود و یا واگذاری فرآورده های مذکور به سایر جایگاه های توزیع سوخت، اقدام به فروش فرآورده های موصوف به مصرف کنندگان نهایی می نمایند. از آنجایی که بهای خرید و فروش فرآورده های نفتی فوق الذکر توسط مراجع ذی صلاح تعیین و برای اجرا به تمامی شرکت های فعال در شبکه مدیریت زنجیره تامین و توزیع فرآورده های نفتی ابلاغ می شود و هیچ یک از عوامل شبکه مزبور مجاز به دخل و تصرف در قیمت های تعیین شده نمی باشند، بنابرین فارغ از شکل ظاهری روابط فی مابین شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران، شرکت های شبکه مدیریت تامین و توزیع فرآورده های نفتی (برندینگ ها) ، جایگاه های توزیع سوخت (پمپ بنزین ها) ، چگونگی صدور اسناد درآمدی و ثبت آنها در دفاتر قانونی و نحوه ارائه گزارش معاملات مذکور از طریق سامانه معاملات فصلی سازمان امور مالیاتی کشور، به جهت قطعی بودن حاشیه سود ناویژه و یا حق الزحمه توزیع فرآورده های مزبور برای فعالان اقتصادی شبکه مورد بحث و تعیین آن توسط شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران ،در مواردی که اسناد و مدارک حسابداری، گویای انجام خرید و فروش فرآورده های نفتی می باشد، ادارات امور مالیاتی و مراجع حل اختلاف مالیاتی به هنگام رسیدگی به پرونده های مالیاتی مودیان موصوف موظفند با رعایت مفاد تبصره 2 ماده 97 ق م م قبل از اصلاحیه 1394/04/31 ضمن اجتناب از تشخیص ماخذ مشمول مالیات از طریق علی راس (عملکرد لغایت 1397) ما به تفاوت خرید و فروش فرآورده های مذکور را به عنوان درآمد لحاظ نموده و برای تعیین درآمد مشمول مالیات مودی، هزینه های ابرازی قابل قبول مالیاتی شامل هزینه های اداری، مالی و تشکیلاتی از جمله حقوق و دستمزد کارکنان مطابق لیست های ارائه شده می بایست از درآمد مزبور کسر شود.
در مواردی که درآمد مشمول مالیات این گونه مودیان با توجه به الزامات قانونی از طریق علی رأس تعیین شده است (عملکرد لغایت 1397) مابه تفاوت خرید و فروش به عنوان قرینه انتخاب و برای تعیین و اعمال ضریب مالیاتی، از مقررات تبصره 3 ماده 154 ق م م قبل از اصلاحیه 1394/04/31 استفاده شود.
برای دانلود دستورالعمل اینجا کلیک کنید.
